#SGUARDI POIETICI / Il cardo, l'ortica (Czesław Miłosz)

Cardo, ortica, bardana, belladonna,
hanno un futuro. A loro appartengono i deserti
e le rotaie arrugginite, il cielo ed il silenzio.

Chi sarò per gli uomini delle generazioni future
quando, passato lo strepito delle lingue, avrò il premio del silenzio?

Doveva riscattarmi il dono di comporre parole
ma devo essere pronto ad una terra senza grammatica.

Con cardo, ortica, bardana, belladonna,
e sopra la brezza, la nube del sonno, la quiete.

*** Czesław MIŁOSZ, 1911-2004, poeta e saggista polacco, premio Nobel per la letteratura nel 1980,  Il cardo, l'ortica, da Le regioni ulteriori, in La fodera del mondo, Fondazione Piazzolla, Roma, 1966, traduzione di Valeria Rosselli, segnalato in 'poesiainrete.', 25 agosto 2018, qui

https://it.wikipedia.org/wiki/Czes%C5%82aw_Mi%C5%82osz

In Mixtura i contributi di Czesław Miłosz qui
In Mixtura ark #SguardiPoietici qui

Testo originale
Oset, pokrzywa, łopuch, belladonna
Mają przyszłość. Ich są pustkowia
I zardzewiałe tory, niebo, cisza.

Kim będę dla ludzi wiele pokoleń po mnie
Kiedy po zgiełku języków weźmie nagrodę cisza?

Miał mnie okupić dar układania słów
Ale muszę być gotów na ziemię bez-gramatyczną.

Z ostem, pokrzywą, łopuchem, belladonną,
Nad którymi wietrzyk, senny obłok, cisza.

Czesław Miłosz, da Dalsze okolice, Wydawn, Znak, 1991