#SGUARDI POIETICI / Le sere (Spyros Aravanìs)

a Tàssos Livadìtis

Le sere visito le tombe dei poeti
dimenticati
e gli riempio di inchiostro i vasi.
Rinnovo con il rossetto
i sorrisi dei pagliacci morti
e faccio compagnia ai tabernacoli per le strade.
Ascolto le lamiere dei vecchi cantieri navali,
correggo gli errori di ortografia sui cartoni
dei mendicanti,
accordo le campane delle chiese in rovina,
sistemo le sedie nelle case dei suicidi,
carezzo i capelli delle vecchie.
Più tardi, all’alba, torno a casa
più solo
anche dei giorni di febbraio
senza posto nel calendario
e al lavandino mi sciacquo
la solitudine dalle mani.

*** Spyros ARAVANÌS, 1979, poeta greco, Le sere, in 'la dimora del tempo sospeso', 15 gennaio 2015, qui, traduzione di Massimiliano Di Maggio

In Mixtura altri #SguardiPoietici qui

Testo originale (Τα βράδια)
στον Τάσο Λειβαδίτη

Τα βράδια επισκέπτομαι τους τάφους λησμονημένων
ποιητών
και γεμίζω με μελάνι τα ανθοδοχεία τους.
Ανανεώνω με κραγιόν
τα χαμόγελα των νεκρών παλιάτσων
και κάνω συντροφιά στα εικονοστάσια των δρόμων.
Αφουγκράζομαι τις λαμαρίνες στα παλιά ναυπηγεία,
διορθώνω τα ορθογραφικά λάθη στα χαρτόνια
των ζητιάνων,
κουρδίζω τις καμπάνες στις ερειπωμένες εκκλησίες,
τακτοποιώ τις καρέκλες στα σπίτια των αυτοχείρων,
χαϊδεύω τα μαλλιά των γριών γυναικών.
Ύστερα, το χάραμα, γυρίζω σπίτι
πιο μόνος
και από τις μέρες του Φεβρουαρίου
που δεν χώρεσαν στο ημερολόγιο
και ξεπλένω στο νιπτήρα
όλη τη μοναξιά από τα χέρια μου.